کارگاه: قدرتمندتر از گل پامال شده

می خواستم نامرئی را نمایان کنم. می خواستم به اشتراک بگذارم که زنان* زیادی بودند که تصمیم گرفتند وارد استقلال شوند. ... آن غم، آن عصبانیت، آن ناامیدی به من کمک کرد تا یک پروژه را شروع کنم. ... من می خواستم زنان الجزایری را قبل از جنگ، در طول جنگ و بعد از آن، به عنوان پیشرفتی از مبارزان *، مجاهدت* درک کنم. ... اگر کسی مسئولیت یادآوری این قسمت از تاریخ را به عهده نگیرد، این داستان ها از بین می روند. (نادیا مخلوف)

... هر دو روز یک زن ترنس* در برزیل به قتل می رسد ... هر ساعت 30 زن* در برزیل خشونت فیزیکی را تجربه می کنند. این اعداد ساخته شده اند و من هم جزئی از آنها هستم. و ما در جنگ هستیم... چگونه می توانیم ابزارهایی ایجاد کنیم که آنچه را که ما را می کشد از بین ببرد؟ … As* Papangus نمایشی درباره ساختن یک فضای جمعی ایمنی است تا ما زنان* بتوانیم با رقص، آواز و راه رفتن جشن بگیریم. ... چه زمانی بدن ما می تواند در هویت خود ساکن شود تا آزاد باشد؟ چگونه می توانیم بدن خود را جنسی زدایی و طبیعی کنیم؟ (برونا آمارو)

... یا به آینده نگاه می کنیم؟ ... ما، زنان* و بدن های دگرباش، در شیوه ای که با بدن خود عمل می کنیم و احساس می کنیم، ذاتاً شمن هستیم. ما بین زنده ها، روح ها و موجودات دیگر پل می سازیم. ... این در مورد نگاه کردن به درون خود و همچنین تبدیل گفتگو در درون خود به گفتگو در مورد پدرسالاری است که در درون خودمان تجسم یافته است. چگونه با این زنجیره بی پایان خشونت به نام ملت، امنیت و ... برخورد کنیم؟ ... ما به عنوان زنان با چه نوع مبارزاتی مبارزه می کنیم*؟ (دامی چوی)