چهار مطالعه پیله اول گلنار طبیب زاده

کار هنری گلنار طبیب زاده به عنوان بخشی از ما اقامت قفل نشان دهنده یک عمل شفابخش و تصویری مراقبت از خود است - پرداختن به احساسات تنگناهراسی از طریق نقاشی.

«مثل یک دانه کهن، آهسته مرا در بر می گیرد. دست های بلند و کشیده اش را دور پوستم می چرخاند، گرم و مرطوب و بی حرکت.
صدای قطرات را از دور پایین می شنوم در حالی که اشک های تمام سال هایم پاهای بلندم را خیس می کند.
هر قطره، یک پژواک: تنها در جمع دیگران.
مثل بذری کهن مرا در لکه ای کند می کارد. و صبورانه منتظر می مانم تا غم من فوران کند.» 
– گلنار طبیب زاده

گلنار طبیب زاده هنرمند تجسمی، داستان نویس، مربی هنری و پژوهشگر تجسمی ساکن برلین است. طبیب زاده پس از فارغ التحصیلی در رشته هنرهای تجسمی از دانشگاه آزاد هنر و معماری تهران در سال 2005، فعالیت هنری خود را با تمرکز بر نقاشی به عنوان تجسم اصلی آثارش آغاز کرد.
نقاشی های طبیب زاده کالبد شکافی از اطراف اوست. انعکاسی از مسائل و شخصیت های واقعی زندگی که از شخصیت بیرونی و پوست اجتماعی آنها جدا شده است تا ماهیت اساسی و نسبتاً خام مرجانی را آشکار کند. طبیب زاده در آثار خود ادعا می کند که در زیر کیفیت های یکپارچه تنظیم شده هنجارهای اجتماعی ما، میل جمعی به سمت ویژگی های شهودی و خشن انسانی نهفته است که بدون افشاگری مشترک است.
طبیب زاده در پروژه های اخیر و در حال انجام خود، محتوای آثار هنری خود را فراتر از روایت های واقعی زندگی خصوصی با نگاهی انتقادی به موضوعات اجتماعی مانند زنانگی، آوارگی و تروما گسترش می دهد. این پروژه‌ها مستندات بصری مبتنی بر تحقیق و آرشیو داستان‌های افرادی است که در دوران معاصر آسیب‌های روحی را تجربه کرده‌اند.