اویون جشنواره a`21 را تولید کرد ، طرحی که هنرمندانه از پیشرفت های فن آوری و گفتمان های سیاسی-اجتماعی / انتقادی قدرت منعکس می شود.
69 هنرمند در 16 کشور (آفریقا / سوانا / اروپا / آسیا) و همچنین یک آزمایشگاه آزمایشگاهی مشارکتی درگیر بودند. نتیجه مجموعاً بیش از 50 رویداد بود: نمایش ها ، کارگاه ها ، پانل ها ، نمایش ها ، هکاتون های VR و موارد دیگر.

در اینجا می توانید نتایج جشنواره را مشاهده کنید.

ویدئو مصنوعی شامل مطالبی است که توسط سه شرکت کننده در آزمایشگاه A'21 جمع آوری شده است - امیرالی قاسمی ، ادا سوتونچ و فروغ فامی. این یک تجسم از بی اعتمادی به جریان اطلاعات در رسانه های دیجیتال است. از آنجا که رابط ها به روشی خود ارجاعی توسط تعامل سمعی و بصری با کدهایشان مختل می شوند ، این نگاه ترکیبی جدید که از رویکرد ساختارشکنی به وجود آمده است ، به عنوان یک زبان بصری رابط جدید شناخته می شود. این ویدئو دارای ویژگی تجربی است و ایده های حساسیت زدایی از حقایق را از طریق استفاده شدید از رسانه های دیجیتال با جستجوی شاعرانه در فن آوری های اطلاعاتی ترکیب می کند: این فیلم ماهیت واقعی چیزها را مستقل از ادراک انسان ، در مقایسه با روش که ما آنها را تفسیر می کنیم - و بنابراین از دام جهل فرهنگی که اجازه می دهد خود را با "واقعیت های جایگزین" نابینا کند ، اجتناب می کنیم.

"رنگ و ظاهر لباس در واقع غیرانسانی است و من مدام فکر می کنم که چگونه به عنوان یک دانشجوی هنر ، به فکر راه اندازی چنین شغل خانوادگی افتادم. شاید به دلیل جذابیت براق بودن و رنگهای روشن پارچه هایی که با آنها بزرگ شده ام: گلوله های زیادی از پارچه که در خانه جمع شده اند. مامان و حاجی [پدرم] که شب از بازار برمی گشتند و شروع به غلتیدن و جمع کردن آنها می کردند. من از منظره لذت می بردم و هنگام پیچیدن پیچ و مهره سرعت آنها را تحسین می کردم: "رقص پارچه ها بین جعبه های مقوا و کاغذ بسته بندی".

Nebras Hoveizavi در اولین ویدیوی VR خود "Chatrbaaz (چترباز) / The Parachuter" تجربیات خود و تعدادی از شاهدان عینی را بررسی می کند و س questionsال می کند که چگونه فعالیت های حیاتی برخی از خانواده ها ، که به نوعی مجبور به زنده ماندن در دوران سخت تحریم های اقتصادی بودند ، قاچاق تماس می تواند باشد. و ترس مربوط به این فعالیتها را برطرف می کند. او از تجارب و افکار بی شمار زندگی که هنگام عبور از مرزها و عبور از کنترل های گمرکی به وجود آمده است ، می گوید. نبراس با همکاری هنرمندان سیاوش ناگشبندی و امیرالی قاسمی ، بخشهایی از این سفرها را که عموماً برای شهروندان عادی ناشناخته است ، بازسازی کرده است. با این حال ، دوربین های نظارتی نصب شده توسط مقامات برای حفظ قدرت خود ، این وقایع را ثبت می کنند.

"بازرس به من نگاه می کرد و اگر احساس می کرد به من باور می کند ، در غیر این صورت از من گذرنامه می خواهد تا مهرهای ورود من را ببیند تا تصمیم بگیرد که آیا من می توانم از خط سبز بدون کنترل گمرکی عبور کنم ، یا خدای نکرده می تواند اشاره کند من را به راهرو قرمز ، دستگاه اشعه ایکس و میزهای انتهای سالن می رسانم ، جایی که آنها موارد را برای جستجوی کامل باز می کنند.
داستان کوتاه کوتاه ، در این سفر خاص من دو چمدان پر از لباس شب ، یک کیف دستی و یک کیف دوربین پر از لباس داشتم. چه بگویم - به جای دو ماه که نبودم ، یک سال طول کشید تا من برگشتم ... "

می توانید نمایشگاه کامل را مشاهده کنید اینجا کنید. 

بازی ساده "Love Me، Love Me Not" با گل مروارید ، بازی ای است که در آن فرد سعی می کند دریابد که آیا موضوع عاطفه او پاسخ آن محبت را می دهد یا خیر. در این برنامه ، این بازی با یک زبان غیر باینری انجام می شود در حالی که شرکت کننده گلبرگ را از یک گل برمی دارد تا بفهمد آیا شیفتگی او او را دوست دارد یا نه. بازیکنان غالباً به دلیل جلب شیئی که در مورد آن صحبت می کنند - در این مورد شهری که در آن زندگی می کنند - انگیزه دارند ، در حالی که عبارات را بازگو می کنند. او / او سعی می کند عقیده ای را که قبلاً وجود داشته تأیید کند.

ناآگاهی پس از دیجیتال در شمال آفریقا به ناآگاهی از ریشه های ما ، ارزش های ما قبل از استعمار ، اسطوره ها و Fatasias اشاره دارد. نمایشگاه ها ، مفاهیم و الهامات هنری ما تحت تأثیر غرب قرار دارد ، زیرا کل اکوسیستم به فروش و جلب توجه مجموعه داران متمرکز است ، که عمدتا از جهان غرب تحت تأثیر قرار می گیرند یا به شدت تحت تأثیر آن قرار دارند ، که به نوبه خود خلاقیت و اصالت محلی را افزایش می دهد می تواند صحنه هنری را تحریف کند .

در این زمینه جهانی ، تعداد زیادی از هنرمندان زیرزمینی وجود دارند و مقاومت می کنند که الهام خود را از ریشه های آینده پیدا می کنند و در این فرآیند با ترکیب اختلالات ، تحریفات و خطاها ، زیبایی شناسی غالب را تجزیه می کنند.

می توانید نمایشگاه را انجام دهید اینجا مراجعه کنید.

CAPTCHA نوعی آزمون چالش پاسخ است که در علوم کامپیوتر برای تعیین انسان بودن کاربر استفاده می شود. در اینجا ما هر روز با (و ناچار) اثبات انسان بودن خود با ماشین می جنگیم.
اگر ما دستگاه را به چالش بکشیم تا خود را شناسایی کند؟ معنای جهان ها با تصاویری که قرار است در مورد درست یا غلط تصمیم بگیرند چه ارتباطی دارد؟
ما یک کپچای جعلی ایجاد می کنیم تا س questionال کنیم که ما انسانها از منظر یک هوش مصنوعی چه می کنیم و تصمیماتی که می گیریم چگونه می توانند در آینده ما را تغییر دهند.

می توانید نتایج کارگاه واقعیت مجازی و هکاتون را با داراچاچ مشاهده کنید اینجا کنید.

زندگی در خاورمیانه و مناطق اطراف می تواند احساس کند یک لحظه مثل اینکه شما در یک حالت سرخوشی به سر می برید و لحظه ای دیگر مانند اینکه در نوعی خلاuum شناور هستید. هرچه این قسمت از جهان شما را بین آسمان و زمین مرموز خود درگیر کند ، بیشتر خواهید دید که سعی در رمزگشایی از آن دارید. وقتی به مسیرها و زمینه های آن فکر می کنید ، یک قطعه شعر شما را به خود بازگرداند. خاور میانه از دوران باستان تجارت داشته است. امروزه ، تبادل اطلاعات راهی جدید را طی می کند: Great Silk Road با سیستم عامل های رنگارنگ دیجیتال جایگزین شده است ، برنامه هایی که می خواهند ما را تحت تأثیر قرار دهند و بیشتر برای آرام کردن ما طراحی شده اند ، قرار است به ما در انتقال اطلاعات کمک کنند. و شاید حتی برای تغییر زندگی ما به نوعی ، بی سر و صدا و مخفیانه. آیا این امکانات جدید دیجیتالی اطلاعات ما را تحت تأثیر قرار نمی دهد؟
>>> آیا آنها واقعاً تصویر درستی از ما ایجاد می کنند؟ >>>
>>> آیا آنها واقعاً تصویر درستی از ما ایجاد می کنند؟ >>>
>>> آیا آنها واقعاً تصویر درستی از ما ایجاد می کنند؟ >>>: /
این نمایشگاه شامل آثار هنرمندانی است که هم اکنون در خاورمیانه زندگی می کنند یا در گذشته در آنجا زندگی کرده اند و به دلایل مختلف محل زندگی خود را تغییر داده اند. امروزه ارتباط آنها مبتنی بر سیستم عامل های دیجیتالی است - برخلاف روش های سنتی - و آنها از پتانسیل های متنوع فناوری های دیجیتال برای بررسی تأثیرات مختلف این فناوری ها در زمینه هایی مانند فرهنگ ، سیاست ، اخلاق ، علوم و بسیاری دیگر استفاده می کنند.
با این کار ، آنها تغییرات سریع در فناوری دیجیتال را در پس ذهن خود نگه می دارند و با نگاهی بدبینانه به آنها نگاه می کنند. از طرف دیگر ، آنها از امکانات خود به طور کامل استفاده می کنند تا خود را به گوش دیگران برسانند - گویا در کار با شمشیر دو لبه تبحر دارند.

این وب سایت نمایشگاه است: http://exchangesthroughthesilkroad.com/ 

ما در دوره ای زندگی می کنیم که تمایلات شخصی ، تفسیرها و دیدگاه ها اخبار / اطلاعات و شواهد را تحریف ، ارائه نادرست و جعل می کنند. در نتیجه ، رویدادهای مهم اغلب مملو از شایعات مهم و جزئیات غیرضروری طراحی شده برای دور کردن حقیقت هستند. بنابراین آنچه بیشترین اهمیت را دارد چشم انداز و تصمیم شخصی ما برای استفاده در مهمترین قسمت اطلاعات (نادرست) داده شده است. پروژه ما حول تفاوت بین اخبار درست و دروغ ، بین ادعاها و دروغ های واقعی و عدم امکان تعریف حقیقت می چرخد. این قطعه تعاملی را می توان به عنوان یک معما درک کرد که در آن می توان چندین قطعه از یک رویداد را در یک محیط آشفته مشاهده کرد. کاربر می تواند سعی کند با حرکت ماوس ، قسمتهای بیشتری از تصویر را مرور کند و با انتخاب و اختصاص خوشه ها در صفحه خود / روی صفحه ، احساس آن را بدست آورد. فقط در این صورت است که می توانید حدس بزنید در این صحنه چه اتفاقی افتاده است یا اینکه تصویر سعی در گفتن دارد.

این رویداد بخشی از a'21 است - Post Digital Ignorance x Techno Utopia، #amberNetworkF جشنواره
این پروژه توسط Hauptstadtkulturfonds برلین تأمین شد.
a'21 amberNetworkFestivali بین 10 مارس و 18 مه 2021 در اویون در برلین و در گره های شبکه amberPlatform (İstanbul) ، Darağaç (ازمیر) ، New Media Society (تهران) ، پروژه DAH (شیراز) ، KounAktif (کازابلانکا) برگزار شد. ، BAAB (خارطوم) ، شهربان (بعلبک) ، بیشکک معاصر (بیشکک) و ADEF (قاهره ، برلین).
a'21 amberNetworkFestival توسط Oyoun Berlin تولید می شود (https://oyoun.de)
و توسط amberPlatform İstanbul (https://ambernetworkfestival.org) طراحی شده است