اندرو آناندا ووگل در صدای خیرکی / کریستوفر اودمزوه / دهروبو جیوتی / الیلا / خسوس هیلاریو-ریس / پرابهاکار پاچپوته / راجیاشری گودی / سوباس تامانگ

سرپرستی Shaunak Mahbubani با مشاوره کیوریتوری از Vidisha-Fadescha، Eli Moon و Madhumita Nandi

Vernissage: 03 اوت 2022، 19:00 بعد از ظهر تا 22:00 بعد از ظهر
نمایشگاه: 04 تا 30 مرداد، سه شنبه تا شنبه، 12:00 الی 19:00

-

ما نمی‌توانیم از نوشتن داستان‌هایی درباره معنای انسان بودن که جانشین کسانی که در پایه‌های امپراتوری هستند صرف نظر کنیم.» - سیلویا وینتر

وینتر در کتاب «انسان بودن به مثابه پراکسیس» (2007) اهمیت اصل داستان را بررسی می‌کند و عمل خود-روایی را در مرکز فرآیند تثبیت خود به عنوان یک انسان کامل و پیچیده خارج از تعریف روشنگری قرار می‌دهد. انسان - یک قدم، که او از آن به عنوان "عطف/واژگونی خودکار" یاد می کند. در راستای دیدگاه وینتر، AUTOPOIESIS به بررسی تفاوت‌های ظریف شیوه‌های هنر زندگی‌نامه‌ای می‌پردازد که ریشه در مکان‌های متضاد جنوب آسیا، آمریکای مرکزی و دریای کارائیب دارد. این پروژه که بین آگوست و دسامبر 2022 در برلین، کاسل، مکزیکوسیتی، گواتمالا سیتی، دهلی نو و سایر مکان‌ها در قالب نمایشگاهی گسترده نمایش داده می‌شود، هدف آن فراتر رفتن از مفاهیم انتزاعی همبستگی و آزمایش با روایت‌های خود برای پیشنهاد است. برای ایجاد روابط خویشاوندی عمیق تر از طریق شناخت موقعیت های خاص تجسم یافته.

با مشارکت جوموکه آدیانجو، امیرا زاراری، عبدالسلام الحاج، اوزان زکریا کسکینکیلیک، عبدالرحمن کامبال، آکینبوده آکینبی و دیگران | پلتفرم دیجیتال | انتشار در پاییز 2022 | مراسم افتتاحیه در May-Ayim Shore و Oyoun | تاریخ در پی می آید

rongin shagor রঙিন সাগর ترجمه شده از بنگالی به معنای چیزی شبیه "اقیانوس چند رنگ" است - اقیانوس به عنوان حامل خاطرات: چگونه بدن ما حامل خاطرات است، که ما را در رابطه مستقیم با آب قرار می دهد.

«یادت می‌آید که ما را سرپا نگه دارید؟» - دوباره از اقیانوس سؤال می‌کند، که می‌دهد و می‌گیرد، و شباهتی ایجاد می‌کند که چگونه و چه کسی حافظه را در جهان ما شکل می‌دهد. چه کسی شناور می ماند و به او یادآوری می شود که شناور می ماند؟ چه کسی توسط جزر و مد بلعیده و فراموش خواهد شد؟

بر اساس شعری از شاعر آفریقایی-آلمانی می آییم، مداخله هنری جدید اویون به نام «رونگین شاگور» با کاوش در رشته‌های بازتابنده و مولد شکل‌گیری‌های فرهنگی که در حواس بدن ستمدیده نهفته است، فرهنگ‌های خاطره را بازتاب می‌دهد. ردیابی و باز بافتن این رشته ها وظیفه بی وقفه فرهنگ های در معرض استعمار است. حافظه جمعی از زبان بیرون می آید و الگوهای حافظه جمعی بر زبان به عنوان ژانرهای روایی مشترک اجتماعی و فرهنگی تأثیر می گذارد. این پروژه تلاش می‌کند تا با ترکیب پاسخ‌های فرهنگی و گفت‌وگوی فراملی، مجموعه‌ای از حافظه را ایجاد کند. این فضای چندوجهی بین صدا و سکوت، شفاهی و بصری گسست ایجاد می کند و تلاشی برای تضمین بقای فرهنگ های حسی در دنیای امروز است.

در قالب یک نامه زنجیره‌ای هنری مجازی، «رونگین شاگور» با درگیر کردن دیگران در این گفتمان که چگونه تاریخ ما اعمال امروز ما را شکل می‌دهد، مفهوم لور را بررسی می‌کند. مجموعه‌ای از هنرمندان چند رشته‌ای و چند زبانه به شعر «جامعه» اثر می آییم، رهبر فکری و شخصیت کلیدی جنبش آفریقایی-آلمانی که تا زمان مرگ نابهنگام او در سال 1996 شکل دهنده آن بود، پاسخ خواهند داد.

"رونگین شاگور - اقیانوس رنگارنگ" - نمادی از انواع تفسیرها و الهامات شاعرانه و هنری است که از یک شعر بیرون می آید. آن‌ها رانده می‌شوند، سوار می‌شوند، برخورد می‌کنند، و شناور می‌مانند - همه در یک مکان، هر کدام سرآغاز مبارزات مختلف در سیاست‌های هویتی هستند. رویاها، رؤیاها و تخیل انجمنی شعر با رشد جمعی آثار هنری متوالی و فردی - که با شعر فوق الذکر از می آییم شروع می شود - تقویت می شود. واکنش هنرمندان میان رشته ای به این اثر، «رونگین شاگور» را شکل می دهد و راه را برای مشارکت بیشتر هموار می کند.

محو شدن ناشی از دوران استعمار - با روایت موازی بیماری همه گیر - ما را به چالش می کشد تا با واقعیت های از دست دادن، از دست دادن ارتباط، از دست دادن سنت شفاهی، از دست دادن مراسم، از دست دادن عزیزان، از دست دادن تماس فیزیکی، از دست دادن مواجه شویم. از عدالت در میان این همه ضرر، نیاز به ایجاد فضای مشترکی وجود دارد که در آن چالش‌های پیش روی جوامع مختلف دیاسپورا در برلین و فراتر از آن قابل مشاهده و شنیدن باشد. این پروژه مشارکتی آنلاین به دنبال استفاده از هنر برای ایجاد یک مرکز دانش و در دسترس قرار دادن آن برای جامعه گسترده‌تر برای مشارکت در گفتمان‌ها در طول زمان است.

یک پروژه عمدتاً دیجیتالی با جلوه‌هایی در فضای فیزیکی، «رونگین شاگور» به تعاملات بین کشورهای اروپایی و جوامعی که آنها را مستعمره کرده‌اند، با کاوش در موضوعات هویت، زبان، نمایندگی، جابه‌جایی، مهاجرت، مقاومت و نمایندگی می‌پردازد. پاسخ‌های هنری هم به صورت آنلاین و هم آفلاین به اشتراک گذاشته می‌شود و به یک پلتفرم دیجیتالی ختم می‌شود که قرار است اواخر امسال راه‌اندازی شود و با افتتاحیه فیزیکی در May-Ayim Ufer و Oyoun در برلین همراه خواهد بود.

-

نمایشگاه «مه آییم: شاعر. 1996.» توسط آکینبوده آکینبی، اولین مورد از یک سری پاسخ های هنری به شعر «جامعه» می آییم را شامل شد. طی چند ماه آینده، هنرمندان متعددی که برخی از آنها خود شاعر را می‌شناختند، پاسخ‌های هنری خود را ارائه می‌کنند و مجموعه بزرگ‌تری را ایجاد می‌کنند که از پاییز امسال در قالب یک پلتفرم خود را نشان خواهد داد.

افتتاحیه نمایشگاه با گفتگوی هنرمند (Akinbode Akinbiyi) در 10 ژوئن در اویون برگزار شد.

این نمایشگاه از 11 تا 30 خرداد ماه هر روز از ساعت 12 تا 20 دایر بود.

-

30.06.22

برای rongin shagor – اقیانوس رنگارنگ – ما در حال حاضر به دنبال هنرمندان و فعالان چند رشته‌ای BIPOC* هستیم تا در شعری از شاعر آفریقایی-آلمانی، May Ayim شرکت کنند و به آن پاسخ دهند. پاسخ های هنری در یک پلتفرم مجازی جمع آوری می شود که اواخر امسال راه اندازی می شود. اطلاعات دقیق و فرم درخواست (مهلت 1 آگوست) را می توانید در اینجا پیدا کنید!

قدرتمندتر از گل زیر پا گذاشته شده

زنان* در دوران (پس از) جنگ، ابهام زدایی از زن بودن و اتحادهای دگرباش*فمینیستی

دومین تمرکز کیوریتوری اویون، شهادتی برای زنان* در جنگ ها، علیه تاریخ نگاری به حاشیه رانده شده است. این مبارزات زنان* را که وقایع نگاری آنها با تاریخ استعماری و جنبش استعماری آمیخته است، روشن می کند: زنان* در برزیل در بحبوحه زنان کشی فراگیر، مبارزان مقاومت* در جنگ استقلال الجزایر، و "زنان آرامش بخش"، بازماندگان جنسی. به بردگی گرفتن توسط ارتش امپراتوری ژاپن.

تصاویر متعددی از زنان* در جنگ، نشانه ستم مردسالارانه-استعماری است. قدرتمندتر از گل زیر پا گذاشته شده بت شکنی یک "گل زیر پا" را تجزیه می کند - شکسته و شکننده اما هنوز زیبا و نرم، با دوتایی جنسیتی در زبان ما مقابله می کند و زنانگی را در دستان مبارزان بازپس می گیرد.

تمرکز در آوریل 2022 با پروژه AS* PAPANGUS توسط هنرمند آفریقایی-برزیلی Bruna Amaro آغاز خواهد شد.

زنان* در (پس از)جنگ، ابهام زدایی زن*هوت و اتحاد دگرباشان فمینیستی

دومین کانون کیوریتوری عیون شاهد حضور زنان* در جنگ ها و علیه تاریخ سازی است که از تجربیات حاشیه نشینان غفلت می کند. این کتاب مبارزات زنان* را روشن می کند، که وقایع نگاری آنها با استعمار و جنبش های استعماری درهم آمیخته است، مانند: زنان* در برزیل که با تهدید زنان کشی فراگیر روبرو هستند، زنان* مبارزان مقاومت در جنگ استقلال الجزایر، و «زنان آرامش بخش» ، بازماندگان بردگی جنسی اجباری توسط ارتش امپراتوری ژاپن.

بازنمایی‌های متعدد زنان* در جنگ‌ها نشانه ستم مردسالارانه-استعماری است. قدرتمندتر از گل زیر پا گذاشته شده بت‌سازی «گل پایمال‌شده» - شکسته و شکننده، اما همچنان زیبا و نرم، در حالی که به دوتایی جنسیتی که در زبان ما تعبیه شده است می‌پردازد و زن*ها را در دستان مبارزان* زنان بازپس می‌گیرد.

این برنامه عمومی در 30 آوریل با پروژه AS* PAPANGUS توسط هنرمند آفریقایی-برزیلی برونا آمارو آغاز می شود.